Znacznik HTML określa tekst w indeksie górnym. To jest tekst, który pojawia się na górze wiersza tekstu. Znacznik reprezentuje tekst w indeksie dolnym. To jest tekst, który pojawia się na dole wiersza tekstu.
W większości przypadków, gdy napotykamy tekst, ma on tradycyjną linię bazową i wysokość x.
Wszystko w tym tekście do tego momentu w tym artykule ma punkt odniesienia. Ta linia bazowa jest w zasadzie miejscem, w którym pojawiłby się podkreślenie, gdybyśmy wytrenowali go za pomocą a i wysokości x. Wysokość x to wyimaginowana linia, w której kończy się mała litera. Jego nazwa pochodzi od małej litery x, ponieważ wypełnia spację.
W tym przewodniku omówimy, jak zdefiniować indeks i wykładnik w HTML. Przyjrzymy się przykładom każdego z tych tematów dotyczących formatowania tekstu, aby dowiedzieć się, jak ich używać w kodzie.
Kiedy używany jest tekst w indeksie górnym i dolnym?
Czy zdarzają się sytuacje, w których chcielibyśmy użyć znaków, które mają pół znaku poniżej lub powyżej zdefiniowanego tekstu. Indeksy dolne to znaki umieszczone pół znaku pod tekstem. Cudzysłów to znaki umieszczone pół znaku nad tekstem.
W rzeczywistym środowisku używamy tych znaków, gdy używamy na przykład równań matematycznych, równań chemicznych, cytatów lub przypisów.
Nadtekst HTML
Aby utworzyć supertekst HTML, użyj tagu . Ten tag podnosi każdy zawarty tekst na górze wiersza. Tag sup nie ma atrybutów specyficznych dla tagu.
Spójrzmy na składnię tej metody: