Wykres łodyg i liści — jest to widok tabelaryczny, w którym każda wartość danych jest podzielona na „podstawę” (pierwsza cyfra lub liczby) i „arkusz” (zwykle ostatnia cyfra).
Interpretacje:
„17” dzieli się na „1” (rdzeń) i „7” (liść) „69” dzieli się na „6” (rdzeń) i „9” (liść)
Kolejność sekcji łodyga-liść:
- Podziel każdą obserwację / dane na łodygę, która będzie składać się ze wszystkich cyfr oprócz skrajnej prawej cyfry i liścia, cyfra po prawej stronie. Li >
- Liść powinien mieć tylko jedną cyfrę, a pień może mieć jak najwięcej cyfr.
- Napisz pień w pionowej kolumnie z najmniejszym na górze (ale w Pythonie największy na górze), a następnie narysuj pionową linię w prawo od tej kolumny.
- Zapisz każdy odpowiadający liść w rzędzie po prawej stronie jego rdzenia, tuż za pionową linią, w kolejności rosnącej od rdzenia.
Przykład:
Powiedzmy, że Python.Engineering ma 10 treści autorów technicznych. Każdy z nich przesłał do publikacji w serwisie 100 artykułów. Spośród 100 artykułów liczba artykułów z błędami jest pokazana poniżej dla każdych 10 autorów treści —
16, 25, 47, 56, 23, 45, 19, 55, 44, 27
Obszar łodyga-liść będzie miał wartość —
1 | 69 2 | 357 4 | 457 5 | 56
Wykreślanie w Pythonie za pomocą modułu macierzystego —
Aby wykreślić łodygi i liście w Pythonie, musimy zainstalować moduł strong > macierzystych. Możesz zainstalować moduł stemgraphic z Jupyter Notebook jako —
import sys! {Sys.executable} -m pip install stemgraphic
Poniżej znajduje się kod —
# import modułów
import
stemgraphic
data
=
[
16
,
25
,
47
,
56
,
23
,
45
,
19
,
55
,
44
,
27
]
# call stem_graphic z wymaganymi parametry,
# dane i skala
stemgraphic.stem_graphic (dane, skala
=
10
)
Wyjście:
Wyjaśnienie —
Pierwsza lewa kolumna na powyższym wykresie to — to jest licznik częstotliwości. Istnieją dwie obserwacje w zakresie 10-20 i 3 obserwacje w zakresie 20-30, co daje w sumie 5 obserwacji w zakresie 0-30. Kontynuując w tym duchu, widzimy 10 obserwacji, które znajdują się na górze w tej samej kolumnie. Następnie za linią pionową są dwie wartości, z których jedną mamy najwyżej 16. Chociaż najwyżej mamy 56, te wartości „są niczym więcej niż odpowiednio wartościami minimalnymi i maksymalnymi w podanym zbiór danych. Następnie mamy wartości rdzenia, a potem zostają nam wartości „Ęã”Ęã dzielące rdzeń wzdłuż linii pionowej.
Uwaga: Możesz ustawić to >Matplotlib biblioteka z Jupyter Notebook, taka jak —
import sys! {sys.executable} -m pip install matplotlib
Korzystanie z matplotlib.pyplot.stem
—
# import biblioteki matplotlib.pyplot
import
matplotlib.pyplot jako plt
dane
=
[
16
,
25
,
47
,
56
,
23
,
45
,
19
,
55
,
44
,
27
]
# separacja części rdzenia
rdzenie
=
[
1
,
1
,
2
,
2
,
2
,
4
,
4
, co de>
4
,
5
,
5
]
plt.ylabel (
`Dane`
)
# dla etykiety osi Y
`stems`
)
# dla etykiet na osi x
plt.xlim (
0
,
10
)
# x- limit osi
plt.stem (trzon, dane)
# wymagana sekcja
Wyjście: