Eof Javascript

Michael Zippo

Python to język pisany statycznie. Oznacza to, że sposób pisania kodu jest ścisły.

Jeśli zapomnisz wypełnić blok kodu w swoim kodzie, pojawi się błąd, taki jak „Błąd składni: nieoczekiwany EOF podczas skanowania” . Dzieje się tak w wielu sytuacjach, na przykład gdy zapomnisz dodać wiersz kodu w pętli for.

W tym przewodniku omówimy ten błąd Pythona i dlaczego jest on zgłaszany . Rzućmy okiem na kilka przykładowych scenariuszy, aby zrozumieć, jak naprawić ten powszechny błąd.

SyntaxError: Nieoczekiwany EOF podczas skanowania

Błąd „SyntaxError: Nieoczekiwany EOF podczas skanowania” występuje, gdy koniec kodu źródłowego zostanie osiągnięty przed wykonaniem całego kodu. Dzieje się tak, gdy popełnisz błąd w strukturze lub składni kodu.

EOF oznacza koniec pliku. Reprezentuje ostatni znak programu w Pythonie.

Python dochodzi do końca pliku przed wykonaniem każdego kodu bl oc if:

Zapomniałem otocz swój kod specjalną instrukcją, taką jak pętla for, pętla while lub funkcja.
Nie zamykaj wszystkich nawiasów w wierszu kodu w swoim programie.

Przeanalizujmy każdy z tych błędów jeden po drugim. Istnieją inne scenariusze, w których generowany jest ten błąd, ale te wymienione powyżej są najczęstsze.

Przykład nr. 1: Uwzględnij kod w specjalnej deklaracji

Pętle For , instrukcje if , pętle while i funkcje wymagają co najmniej jednego wiersz kodu w swoich instrukcjach. Zapomnienie o dołączeniu wiersza kodu do specjalnej instrukcji spowoduje nieoczekiwany błąd EOF.

Sprawdź pętlę for, która wyświetla listę składników w przepisie:

Zdefiniujmy zmienna zwana „składnikami”, która przechowuje listę składników do przepisu na kruche ciasteczka waniliowe. Używamy pętli for do iteracji przez każdy składnik na liście. Uruchom nasz kod i zobacz, co się stanie:

Nie dodaliśmy żadnego kodu w naszej pętli "for". Rodzi to błąd. Ten sam błąd występuje, jeśli zdefiniujemy pętlę while, instrukcję if lub funkcję bez dołączania żadnego kodu w instrukcji.

Aby rozwiązać ten problem, dodajmy trochę kodu do naszego Dodajmy instrukcję print(), abyśmy mogli wydrukować każdy składnik w konsoli:

Uruchommy nasz kod:

Nasz kod drukuje każdy składnik w naszym lista składników. To mówi nam, że bloki kodu zostały pomyślnie zakończone.

Jeśli nie, jeśli chcesz dodać kod w specjalnej deklaracji, użyj deklaracji " pass " jako symbolu zastępczego. Rozważ ten kod:

Ten kod nie zwraca żadnej wartości. def zakończyliśmy pętlę, ale instrukcja "pass" mówi naszemu programowi, że pętla nie ma jeszcze nic do zrobienia. To słowo kluczowe jest często używane, gdy programiści tworzą framework dla programu. Po ustaleniu struktury programu instrukcje „pass” są zastępowane odpowiednim kodem.

Przykład nr. 2: nawiasy niezamknięte

Błąd „Nieoczekiwany EOF podczas analizowania” pojawia się, gdy zapomnisz zamknąć wszystkie nawiasy w wierszu kodu.

Napisz program, który wypisuje informacje o przepisie do konsoli. Zacznij od zdefiniowania kilku zmiennych z informacjami o przepisie:

Formatujemy go jako ciąg za pomocą metody .format():

Wartości {} ‚ã‚Ęã są zastępowane odpowiednimi wartościami ‚ã‚Ęã w instrukcji .format(). Oznacza to, że nasz ciąg będzie mówił:

Wykonaj nasz kod:

Na naszej drukuj ( ) wierszu c Ode zamykamy pojedynczy zestaw nawiasów v i otwieramy dwa zestawy nawiasów. W związku z tym został zwrócony błąd.

Rozwiązujemy ten problem, dodając końcowy nawias (")") na końcu linii kodu print ():

Ten wiersz kodu kończy się dwoma nawiasami zamiast jednego. Wszystkie nawiasy są teraz zamknięte.

Rozumiemy spróbuj ponownie uruchomić nasz kod:

Nasz kod działa poprawnie.

Ten sam błąd występuje, gdy zapomnisz zamknąć słownik za pomocą nawiasów {}. Ten błąd występuje również, jeśli zapomnisz zamknąć listę za pomocą nawiasów [].

Wniosek

Błąd „Błąd składni: nieoczekiwany EOF podczas parsowania” jest generowany, gdy interpreter Pythona dociera do koniec programu przed wykonaniem każdego wiersza kodu.

Aby rozwiązać ten błąd, najpierw sprawdź, czy każda instrukcja if, pętla for, pętla while i funkcja zawiera kod. pamiętaj, aby zamknąć wszystkie nawiasy w swoim kodzie.