Czy JavaScript jest językiem funkcjonalnym?

__main__ Python module | ast Python module | code Python module | COM PHP module | dis Python module | Ev PHP module | Event PHP module | exp | Expect PHP module | FFI PHP module | Funciones y métodos de Python | http Python module | imp Python module | io Python module | JavaScript | jQuery JavaScript library | math Python module | numbers Python module | ones | os Python module | platform Python module | PS PHP module | Python functions | re Python module | site Python module | SPL PHP module | StackOverflow | stat Python module | string Python module | Strings PHP module | sys Python module | Tidy PHP module | time Python module | UI PHP module | zeros

Michael Zippo

Programowanie w stylu funkcjonalnym koncentruje się na czystych funkcjach matematycznych, niezmiennych danych, przepływie logicznym i wprowadzaniu danych. Funkcjonalne języki programowania „są przeciwieństwem języków zorientowanych obiektowo, które koncentrują się na zmianie danych i zmianie stanów.

Funkcjonalne języki programowania „są” wszędzie i zdecydowana większość korzysta z internetu ich. W rzeczywistości do napisania tego artykułu używam teraz funkcjonalnego języka programowania.

Nauczenie się, czym jest funkcjonalny język programowania i poznanie jego zalet i wad, jest pomocne dla każdego, kto zajmuje się informatyką lub programowaniem.

Poświęćmy chwilę na zdefiniowanie tego paradygmatu programowania (i ogólnie paradygmatów), a następnie przyjrzyjmy się niektórym zaletom i wadom programowania funkcjonalnego.

Co to jest paradygmat programowania?

h2>

Ponieważ komputery są w swej istocie maszynami, potrzebujemy dobrego sposobu komunikowania się z nimi. Jednak im bardziej abstrakcyjne jedynki i zera, tym bardziej wyspecjalizowany staje się język. Dlatego mamy tak wiele języków wysokiego poziomu, ponieważ wszystkie działają trochę inaczej i wszystkie nadają się do różnych zadań.

Wprowadź paradygmat programowania, który jest sposobem na klasyfikację języków programowania ich centralną teorię lub metodologię zarządzania danymi. Języki kwalifikują się do paradygmatu dzięki zestawowi zasad definiujących. Istnieje wiele paradygmatów programowania, z których wiele pokrywa się lub zawiera inne paradygmaty. Dwa główne paradygmaty są funkcjonalne i zorientowane obiektowo, ale istnieje wiele innych sposobów radzenia sobie z danymi, których te dwa paradygmaty nie uwzględniają.

Co to jest programowanie funkcjonalne?

Programowanie funkcjonalne to jedno. z dwóch najbardziej znanych paradygmatów programowania , drugi obiekt to programowanie zorientowane. Krótko mówiąc, programowanie funkcyjne skupia się na czystych funkcjach matematycznych i niezmiennych danych - czyli danych, których nie można zmienić po ich utworzeniu. Nie ma stanu, co oznacza, że jedyną rzeczą, która zmienia się w programie funkcjonalnym, jest wejście.

Ponieważ nie było stanu, który zmieniałby się wraz z obiektami, w programowaniu funkcjonalnym można koncepcyjnie zmienić kolejność kodu i nadal mają to samo wyjście. To jak mnożenie ośmiu liczb przez siebie, bez względu na kolejność ich mnożenia, zawsze otrzymujesz ten sam wynik

W tym sensie program funkcjonalny ng to przede wszystkim przepływ. Wpisy pochodzą z góry, a wyniki spadają poniżej. Kontrastuje to z programowaniem obiektowym, które jest bardziej zmieniającą się maszyną stanów, z unikalnymi i zmieniającymi się obiektami.

Programowanie funkcjonalne jest objęte paradygmatem programowania imperatywnego, w przeciwieństwie do programowania deklaratywnego, w którym programowanie zorientowane rezyduje.

Programowanie funkcyjne istnieje od dłuższego czasu niż programowanie obiektowe od czasu maszyny Turinga. dwóch pokoleń, ale ostatnio powrócił do JavaScript , który jest niezależny od paradygmatu, ale był uważany za bardziej funkcjonalny język niż zorientowany obiektowo.

zasady definicji programowania funkcjonalnego

programowanie funkcjonalne opiera się na zasadach definicji, na których opierają się wszystkie języki „Ęã‚Ęã, które stosują się do tej metodologii:

• czyste funkcje - programowanie funkcjonalne używa czystych funkcji są to funkcje, które się nie zmieniają, dają wiarygodne wyniki i zawsze dają takie same. wynik dla tego samego lub wpisu. Nie dają żadnych nieoczekiwanych wyników ani skutków ubocznych i są dość przewidywalne, niezależnie od kodu zewnętrznego
• niezmienność -. Jest to zasada, że gdy raz ustawisz wartość czegoś, ta wartość nigdy się nie zmieni. Pomaga to wyeliminować skutki uboczne lub nieoczekiwane wyniki, ponieważ program nie jest zależny od stanu. Dlatego funkcje zawsze działają tak samo za każdym razem, gdy są wykonywane; są to czyste funkcje.
• Stan zdyscyplinowany - Można tworzyć nowe wartości, więc istnieją stany, które mogą się zmieniać w tym kierunku, ale jest to proces głęboko kontrolowany. Programowanie funkcjonalne ma na celu uniknięcie wspólnego stanu i zmienności. Jeśli stan jest dobrze kontrolowany, łatwiej jest go skalować i debugować, a jeśli coś się nieoczekiwanie zmieni, można uzyskać mniej nieoczekiwanych wyników
• przezroczystość referencyjna i ndash. Ta zasada wynika z połączenia czystych funkcji i niezmienności. Ponieważ nasze funkcje są czyste i przewidywalne, możemy ich używać do zastępowania zmiennych, a tym samym zmniejszania liczby wykonywanych przez nas misji. Jeśli wynik funkcji byłby równy zmiennej, ponieważ nasze wyniki są przewidywalne, możemy po prostu zastąpić zmienną tą funkcją.
• Funkcje pierwszej klasy - Ta zasada jest prosty. Programowanie funkcyjne wartości – pewne funkcje, funkcje pierwszorzędne, bardzo mocno. W związku z tym obsługuje przełączanie całych funkcji między nimi tak łatwo, jak inne języki zmienne. Funkcje te mogą być traktowane jako wartości „Ęã” lub dane w programowaniu funkcjonalnym.
• Systemy Typ - Ponieważ programowanie funkcjonalne jest tak skoncentrowane na dokładności i zapobieganiu błędom, mając system statycznie typowany ma sens. Jest upewnienie się, że każdy typ danych jest poprawnie przypisany, ciągi są ciągami, a zmiennoprzecinkowe są zmiennoprzecinkowe i zapobiegają używaniu nieprzewidywalnych zmiennych. Pomaga to naszym czystym i wolnym od błędów funkcjom, które do prawidłowego działania mogą wymagać pewnego rodzaju danych.

zalety i wady? programowanie funkcjonalne

Podobnie jak wszystkie paradygmaty programowania, programowanie funkcjonalne ma swoje zalety i wady. Przyjrzyjmy się im, aby zrozumieć nasz najlepszy przypadek użycia programowania funkcjonalnego.

Pro

• Czytelność — ponieważ prawie wszystko zachowaliśmy na poziomie funkcji, nasz kod jest łatwy do odczytania. To, co widzisz, jest tym, co otrzymujesz, stany nie zmieniają się nieoczekiwanie, a większość dane są niezmienne. Nie ma potrzeby szukania tego, co ma sprawdzać nasze zmienne, zgłaszać dziwny błąd lub zmieniać nasz kod na inne funkcje. Cały nasz kod jest przed nami dzięki programowaniu funkcjonalnemu.
• Stabilność — od sprawdziliśmy nasz kod tak rygorystycznie, że nie ma problemów z zakończeniem, żadnych zmiennych ani zabłąkanych zmiennych i żadnych skutków ubocznych. Wszystko dzieje się zgodnie z oczekiwaniami, ponieważ tak zaprojektowano kod. Zamiast być nieprzewidywalną maszyną stanów, która ma zbyt wiele ruchomych części, aby można je było śledzić lub w pełni zrozumieć, programowanie funkcjonalne przypomina bardziej obiekty statyczne niż odbijanie danych, gdy idzie w dół.
• łatwiejsze do zbudowania - Ponieważ programowanie funkcjonalne jest tak stabilne, że łatwo jest na nim budować, ufaj, że twoje fundamenty są bezpieczne. Łatwiej jest również osiągnąć wyższy poziom abstrakcji dzięki funkcjom funkcji, które pozwalają uporządkować większość bardziej rutynowego kodu , takich jak programy iteracyjne i kod, oraz sprawić, że kod będzie krótszy i bardziej stabilny.
• Łatwiejsze debugowanie — ponieważ kod jest czytelny, przepływ danych ma jasną ścieżkę przez kod, a nasze funkcje są święte i czyste, debugowanie jest znacznie prostsze. Spędzisz mniej czasu na ściganiu zabłąkanych owadów, skutków ubocznych i nieprzewidywalnych stanów, jeśli nie ma stanów lub zmienności.
• Skup się na czym, a nie jak - Programowanie funkcjonalne jest objęte parasolem paradygmat deklaratywny, co oznacza, że programowanie skupia się na tym, co chcesz, aby się wydarzyło, podczas gdy te funkcje zadbają o drogę

Minus

• Mniej czytelny -. Z tych samych powodów, co programowanie funkcjonalne, można go łatwo odczytać, ale może być również trudny do odczytania. Większość funkcji programowania funkcjonalnego można łatwo nadużyć do tworzenia abstrakcyjnych wież unoszących się , w których krótka linia może zawierać woluminy i trzeba przekopywać się przez stosy funkcji, aby znaleźć to, co naprawdę robi.
• Trudne uczyć się - Programowanie funkcjonalne jest bardziej akademickie i rygorystyczne niż programowanie obiektowe. Wymaga również lepszego zrozumienia algebry, rachunku lambda i teorii kategorii, na których wiele się opiera. Istnieją mniej dostępne materiały dydaktyczne dotyczące programowania funkcjonalnego, a programowanie funkcjonalne wymaga innego rodzaju logiki niż jesteśmy przyzwyczajeni.
• Trudne w użyciu - przestrzeganie powyższych zasad jest: trudne, zwłaszcza, gdy zmieniające się stany znacznie ułatwiają programowanie. Programowanie funkcjonalne to często długa droga, więc pisanie pojedynczej funkcji jest łatwe, tworzenie kompletnego programu jest trudne.
• Wydajność - Używanie wielu niezmiennych wartości przy użyciu większej ilości pamięci lub większego przetwarzania power , ponieważ aby zmienić jedną wartość, musisz utworzyć nowe informacje lub wykonać funkcję, która otrzyma wynik za każdym razem, gdy zostanie wywołana
• wejście / wyjście -. IO opiera się na efektach ubocznych, programowaniu funkcjonalnym, którego celem jest uniknięcie. Chociaż IO można zintegrować z programami funkcjonalnymi, z natury jest to sprzeczne z naturą i wymaga szczególnej uwagi.